ನನ್ನ ಕವನ...

ನೀ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ನೆನಪು,
ನನ್ನ ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನೊ ನೋವು,
ನೀ ನಿನಗಾಗಿ ಬದಲಾದೆ,
ನಾ ನಿನ್ನಿಂದ ಬದಲಾದೆ,
ನಾನು, ನೀನು ಕೊನೆಗೆ ಏಲ್ಲರು,
ಬದಲಾದ್ರು ಈ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಗಲ್ಲ.

ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಂದು ಮಿಂಚು ನೀ,
ಆ ಮಿಂಚಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಒಣಮರ ನಾ,
ಸುಟ್ಟು ಭಸ್ಮ ಮಾಡಿದ ತೃಪ್ತಿ ನಿನಗೆ,
ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರುವ ಗುಟುಕು ಆಸೆ ನನಗೆ,
ಅದ್ರೆ ಒಡಲಲ್ಲಿ ನೀ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಬೆಂಕಿ ಇರುವಾಗ,
ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರುವ ಮಾತೆಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ...


ನಿಜ ಹೇಳು ಸ್ನೇಹ ನೀ ನನ್ನ ಮರೆತೆಯ,
ಮರೆಯದಿದ್ರು ಮರೆತಂತೆ ನಟಿಸುವೆಯ,
ಮರೆತದ್ದೆ ಅದ್ರೆ ಹೇಗೆ ಅಂತ ತಿಳಿಸುವೆಯ.
ಅದು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದಲೇ ಬರುವ ವಿದ್ಯೆಯ,
ನನಗು ನಿನ್ನ ಮರೆವ ಪಾಠ ಕಲಿಸುವೆಯ,
ನೀ ನನಗೆ ಕಲಿಸಿದರು ನಾ ಮರೆಯೊ ಮಾತೆಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ.

ಇಂತಿ ನಿನ್ನ ಸತ್ತ ಮೇಲೂ ಪ್ರೀತಿಸುವ - ಪ್ರಜು.